Olej z pestek malin - recenzja

Olej z pestek malin pozyskiwany jest w wyniku tłoczenia na zimno nasion malin, bez rafinacji i filtracji. Olej ma wysoką zawartość kwasów omega 3 i 6.

Właściwości:

- poprawia barierę lipidową naskórka,

- chroni przed utratą wody i przywraca prawidłowe funkcjonowanie metabolizmu skóry,

- reguluje pracę gruczołów łojowych,

- odblokowuje pory skóry oraz redukuje zaskórniki,

- działa przeciwzapalnie i łagodząco,

- chroni skórę przed promieniowaniem ultrafioletowym,

- łagodzi rumień posłoneczny,

- rozjaśnia skórę,

- hamuje produkcję melaniny,

- redukuje przebarwienia,

- nawilża,

- regeneruje naskórek,

- uelastycznia skórę,

- chroni przez działaniem wolnych rodników,

- wpływa na poprawę miękkości i gładkości skóry,

- działa przeciwzmarszczkowo.

Olej z malin ma bardzo rzadką, lejącą konsystencję i ciemnożółty kolor. Zapach jest raczej neutralny i nie utrzymuje się długo na skórze. Olej wchłania się bardzo szybko, nie jest tłusty, można go wsmarować w skórę niemalże do całkowitego wchłonięcia, pozostawia jedynie delikatny, prawie niewyczuwalny film. Myślę, że ze względu na lekką i mało tłustą konsystencję jest to dobry olej dla osób zaczynających swoją przygodę z olejowaniem skory twarzy.

Ja na początku nie mogłam się do niego przekonać, wydawało mi się, że nic nie robi z moja skórą ale było to tylko złudzenie spowodowane przyzwyczajeniem do tłustego i ciężkiego oleju tamanu, o którym pisałam TUTAJ i którego jestem wielką fanką. Tak więc odłożyłam na jakiś czas olej z pestek malin nie wierząc w jego właściwości, ale kiedy pewnego dnia skończyło się moje ukochane tamanu, postanowiłam dać mu druga szansę i bardzo się cieszę, że to zrobiłam.

Pierwsze dni z olejem z pestek malin dalej mnie nie przekonywały, ale któregoś dnia zauważyłam, że skóra rano, po wieczornym nałożeniu oleju jest wyczuwalnie gładsza i bardziej miękka. Moja cera ma dużą skłonność do podrażnień i zaczerwienień a po tym oleju ma ładnie wyrównany koloryt,  jest rozjaśniona i uspokojona. Po kilku użyciach naprawdę można zauważyć dobroczynne działanie oleju. Dzięki temu, że olej bardzo dobrze się wchłania, z powodzeniem można go stosować nawet na dzień i pod podkład. Nie wiem czy olej z pestek malin zostanie moim ulubionym olejem, bo mam w planach jeszcze wiele innych do przetestowania ;). Ale na pewno mogę go polecić każdemu.

Makijaż sylwestrowy

Trwa odliczanie dni do końca roku 2013 a Sylwester zbliża się wielkimi krokami. To już ostatni dzwonek na dopracowanie kreacji i stworzenie pasującej do niej wizji makijażu i fryzury na tę jedyną w roku noc. Dlatego przedstawiam wam kilka moich propozycji makijażu na sylwestrową noc, które udało mi się wykonać w ciągu ostatnich dni:

Klasyczne brązy

Zieleń i złoto

Szarości

Fiolet i granat

Olej kokosowy spożywczy czy kosmetyczny? - porównanie

Chyba wiele z nas przy zakupie oleju do pielęgnacji włosów i ciała zastanawia się, który wybrać – spożywczy czy kosmetyczny.  Nie wszystkie oleje mają swoje spożywcze odpowiedniki, ale jeśli takie istnieją to ich cena jest dużo niższa. Dlatego jeśli tylko mam wybór, to raczej wybieram oleje spożywcze (no może z wyjątkiem oleju arganowego – ten zawsze kupuję kosmetyczny).

Jakiś czas temu dostałam w prezencie urodzinowym olej kokosowy kosmetyczny l’orient, a że do tej pory zawsze kupowałam go w wersji spożywczej, postanowiłam sprawdzić czym się między sobą różnią. Oba moje oleje są nierafinowane.

Przede wszystkim cena: olej spożywczy jest 4 razy tańszy od oleju kosmetycznego. 100 gramów oleju kosmetycznego kosztuje tyle samo co 400 gramowy słoik oleju spożywczego. Cena obu to ok 35-40 zł.

Konsystencja: olej kokosowy kosmetyczny jest dużo twardszy od oleju spożywczego, jeśli w łazience jest trochę chłodniej to jest tak twardy, że trzeba go dosłownie wydrapywać paznokciami. Olej spożywczy nie ma aż tak zwartej konsystencji, stosuje się go dużo wygodniej. Po nałożeniu na skórę oba pozostawiają na skórze identyczną tłustą warstwę.

Kolor: olej kosmetyczny jest mlecznobiały, olej spożywczy jest bardziej przezroczysty, lekko białawy.

Zapach: oba oleje pachną kokosem delikatnie i bardzo naturalnie, jednak zapach oleju kosmetycznego jest dużo słabszy, olej spożywczy pachnie bardziej intensywnie.

Wydajność: mogło by się wydawać, że skoro olej kosmetyczny ma bardziej zwartą konsystencję, będzie bardziej wydajny, ale niestety tak nie jest – potrzeba go dokładnie tyle samo co oleju spożywczego, żeby np. posmarować ciało, lub nałożyć na włosy.

I najważniejsze – właściwości: oba oleje działają dokładnie tak samo, nie widzę między nimi żadnej różnicy. Oba dobrze nawilżają, pozostawiając na skórze lekko tłustą warstwę. Nie będę tutaj pisać o wadach i zaletach oleju kokosowego, w tym poście chciałam tylko przeanalizować różnice między olejem kosmetycznym a spożywczym.

Jak widać nie trzeba przepłacać kupując olej kosmetyczny, skoro dużo taniej możemy kupić olej spożywczy o identycznych właściwościach. Ponadto kokosowy olej spożywczy ma jeszcze jeden duży plus – można używać go w kuchni np. do smażenia (podobno jest bardzo zdrowy). 

Rimmel Stay Matte puder - recenzja

Pudru Stay Matte używałam jako nastolatka i był on wtedy zdecydowanie moim ulubionym pudrem. Ale wiadomo, że zaczynając swoją przygodę z makijażem ma się nieco mniejsze wymagania niż po latach codziennego malowania się. Dlatego z ciekawości podczas ostatniej promocji w rossmanie (-40% na kosmetyki do makijażu) postanowiłam go kupić i sprawdzić czy przypadnie mi do gust kilka lat później.

Kupiłam odcień transparentny, bo o tej porze roku moja skóra jest niemalże biała i prawie wszystkie podkłady i pudry są dla mnie za ciemne (nawet najjaśniejsze odcienie). Za puder zapłaciłam coś około 12 zł. – cena bardzo atrakcyjna.

Pudru Stay Matte używam codziennie od dwóch tygodni i okazało się, że wciąż bardzo go lubię. Puder bardzo dobrze matowi cerę, nawet posmarowaną kremem z wysokim filtrem, co na pewno jest jego wielkim plusem. Puder nie nadaje żadnego koloru, jest transparentny  a z doświadczenia wiem, że różnie to bywa z pudrami, które podobno mają być transparentne. Co do trwałości to też jest całkiem w porządku, to znaczy drobne poprawki w ciągu dnia są konieczne, ale moja cera już taka jest, że przy każdym pudrze prędzej czy później musze zrobić poprawkę.

I tak przy tych poprawkach wychodzi jedna, dla mnie dość duża wada tego kosmetyku – opakowanie. Opakowanie jest po prostu mega niepraktyczne, nie ma lusterka, nie ma gąbeczki a otwieranie też jest zupełnie nieprzemyślane. Jeśli chcemy poprawić makijaż siedząc np. w autobusie to z tym pudrem jest to niemożliwe, bo oprócz samego pudru potrzebujemy jeszcze pędzel albo gąbeczkę i lusterko efektem czego po otwarciu wieczka braknie nam rak, żeby to wszystko utrzymać i jeszcze się pomalować. Na szczęście istnieją bibułki matujące, których możemy używać do poprawek w ciągu dnia i zabrać ze sobą wszędzie.

Podsumowując. Rimmel Stay Matte to dobry puder w dobrej cenie, ale ze względu na niepraktyczne opakowanie nadaje się jedynie na kosmetyk stacjonarny, którego można używać do wykonania porannego makijażu, do torebki się nie nadaje.

Kozieradka na porost włosów

Oto jak przyrządzić wcierkę z kozieradki: 2 łyżeczki nasion kozieradki zalewamy szklanką wody i zostawiamy na parę godzin do zaparzenia i opadnięcia nasion na dno. Następnie odlewamy gotowy wywar do słoiczka lub innego naczynia (może być buteleczka z dozownikiem) i wcierka gotowa. Wcierkę trzymamy w lodówce przez kilka dni, przy codziennym stosowaniu powinna wystarczyć na tydzień, jeśli jednak nie zużyjemy jej w ciągu kilku dni, najlepiej jest ją wylać i przyrządzić świeży wywar. Ja trzymam swoją kozieradkę w słoiczku a do aplikacji używam dużej strzykawki, która sprawdza się rewelacyjnie.

Moje wrażenia po pierwszym miesiącu z kozieradką: kozieradkę starałam się wcierać w skórę  głowy codziennie ale widomo, różnie to było… w każdym razie stosowałam ją w miarę regularnie. Co prawda nie spodziewałam się super efektów już po pierwszym miesiącu, a tu proszę, włosy urosły mi całe 4 centymetry (a nawet kilka milimetrów więcej)! Co prawda na długości raczej mi nie zależy, bo włosy mam już mega długie, ale po miesiącu z kozieradką na mojej głowie pojawiło się bardzo dużo nowych baby hair, co mnie bardzo cieszy bo włosów jest coraz więcej J.

Jedyna wada tego cudownego specyfiku to zapach – pachnie curry, bardzo intensywnie i właśnie dlatego nie byłam w stanie używać jej codziennie.

Wcierkę z kozieradki polecam każdemu, działa szybko i widocznie a do tego jest super tania (opakowanie kosztuje ok 2-3 złote). 

Beauties Factory Brush Cleanser - płyn do czyszczenia pędzli - recenzja

Makijażem zajmuję się zawodowo a pędzle do makijażu są narzędziem mojej pracy, dlatego utrzymanie ich w czystości jest dla mnie bardzo ważne. Jestem raczej zwolenniczką prania pędzli niż czyszczenia ich płynem, ale pomyślałam, że warto jest mieć jakieś wyjście awaryjne (gdybym nie miała czasu ich wyprać) i dlatego kupiłam płyn Beauties Factory. 

Niestety płyn firmy Beauties Factory zupełnie nie spełnił moich oczekiwań. Płyn jest tłusty, co prawda czyści pędzle ale nie nadają się one później do użytku bo są po prostu tłuste. Płyn podobno dezynfekuje pędzle ale mnie nie wydają się one wystarczająco zdezynfekowane (pewnie przez tą tłustą konsystencję). Szczerze powiedziawszy nie mogłabym pomalować nikogo pędzlami umytymi tym płynem i na pewno nie przekonam się do jego skuteczności. Pędzle myję po każdym użyciu w ciepłej wodzie szamponem Babydream (o którym pisałam TUTAJ) albo szarym mydłem i wiem, że są wtedy naprawdę czyste i świeże. 

Znalazłam jedną zaletę tego płynu, żeby nie było, że ma same wady, otóż świetnie nadaje się do czyszczenia półki na której trzymam kosmetyki do makijażu, bardzo dobrze zmywa ślady po kredkach, podkładach i szminkach ;). Na pewno kupię jeszcze kiedyś jakiś inny płyn do czyszczenia pędzli, bo jednak warto taki mieć, ale na pewno nie będzie to już Beauties Factory. 

Tangle Teezer - recenzja

Odkąd zaczęłam bardziej dbać o swoje włosy, coraz częściej zastanawiałam się nad wyborem odpowiedniej dla nich szczotki. Na początku zastanawiałam się nad szczotką z naturalnego włosia, ale moje włosy bardzo się plączą i taka szczotka chyba nie dała by sobie z nimi rady. Na temat tangle teezer przeczytałam dziesiątki bardzo dobrych opinii i dlatego sama zaczęłam się zastanawiać nad jej zakupem. Niestety szczotki te nie należą do najtańszych i długo się wahałam. Jednak kiedy moja domowa szczotka zaczęła się psuć i musiałam już coś kupić, po obejrzeniu różnych szczotek w rossmanie, których cena też nie była niska bo właściwie każda kosztowałam ok. 30 zł., doszłam do wniosku, że jednak tangle teezer będzie najlepszą opcją.

Moje wrażenia: na początku byłam trochę rozczarowana, szczotka czesała faktycznie lepiej niż jakakolwiek inna szczotką jaką miałam do tej pory, ale nie sunęła po włosach od nasady aż po same końce, jak to podobno miała robić. Włosy rozczesuję na mokro i właściwie najwięcej włosów wypada mi przy rozczesywaniu i miałam nadzieję, że tangle Teezer trochę ograniczy ilość wypadających włosów. I tak też się stało, co prawda nie jest tak, że włosów wypada o połowę mniej ale różnica jest widoczna. Szczotka nie szarpie włosów, rozczesuje je bardzo delikatnie. Krótko mówiąc jest to bardzo dobra szczotka, ale wydawało mi się, że spokojnie mogłabym bez niej żyć. No właśnie wydawało mi się tak do czasu, kiedy wyjechałam ostatnio na kilka dni i w mojej walizce zabrakło miejsca na tangle teezer. I kiedy przyszło mi przez te kilka dni rozczesywać włosy zwykłą szczotką, wtedy dopiero naprawdę doceniłam tą wspaniałą szczotkę (tak, teraz uważam, że jest genialna, wspaniała i niezastąpiona). Od tej pory nigdy więcej się z nią nie rozstanę i wszędzie będę ją wozić ze sobą :). Bardzo polecam wszystkim posiadaczkom długich włosów.

Moje sposoby na cellulit

Cellulit to zmora, która spędza sen z powiek prawie każdej z nas. W drogeriach i aptekach pełno jest różnych balsamów, żeli i innych wynalazków, które mają za zadanie wygładzenie i ujędrnienie ud i pośladków, niestety kosmetyki te są dość kosztowne a ich działanie nie jest aż tak spektakularne jak byśmy chciały. Jako, że mamy teraz zimę i wydaje mi się to najodpowiedniejsza pora na to by zadbać o swoje ciało, napiszę kilka słów o swoich sposobach walki z cellulitem:

Przepis na antycellulitową mieszankę: 4 krople olejku cynamonowego, 4 krople olejku grejpfrutowego, trochę najzwyklejszego, taniego balsamu do ciała (taka ilość żeby wystarczyła na wysmarowanie ud, pupy i brzucha), folia spożywcza. Olejki mieszamy z balsamem w miseczce, wcieramy w uda, pupę i brzuch i okręcamy się folią, następnie przykrywamy się kołdrą albo kocykiem i siedzimy tak od pół godziny do godziny. Można w tym czasie poczytać książkę albo obejrzeć film. Oba olejki mają właściwości silnie rozgrzewające dlatego trzeba uważać żeby nie przesadzić z ilością bo mogą poparzyć skórę. Najlepiej za pierwszym razem użyć mniejszej ilości olejków i każdorazowo odrobinę ją zwiększać. Ja za pierwszym razem dałam o kroplę za dużo i po 3 minutach musiałam wskoczyć pod prysznic, później długo jeszcze miałam podrażnioną, zaczerwienioną skórę. Następnym razem dałam za mało olejku i nie czułam żadnego rozgrzewania. Dlatego ilość olejków trzeba dostosować do siebie i stopnia wrażliwości skóry. Taki zabieg powtarzamy co najmniej dwa razy w tygodniu, a najlepiej co drugi dzień.

Taką kurację trwającą miesiąc zrobiłam sobie w tamtym roku i efekt był naprawdę bardzo zauważalny. Najlepiej by było po kuracji, dla utrzymania jej efektów powtarzać zabieg raz w tygodniu. Ja tego niestety nie robiłam i dlatego teraz znów planuję zacząć kurację od nowa.

Żeby zewnętrzne zabiegi były bardziej skuteczne warto zastosować jeszcze dwie ważne zasady. Po pierwsze picie dużej ilości wody. Ja niestety bardzo lubię herbatę i piję ją właściwie cały czas ;) ale staram się stopniowo przerzucać na wodę. Po drugie ruch. Wiem, że pogoda raczej nie sprzyja żadnym aktywnościom fizycznym, ale dobrze jest się zmusić i poćwiczyć chociaż 15 minut dziennie. Ja do niedawna biegałam prawie codziennie, teraz jest już na to trochę za zimno więc przerzuciłam się na przysiady i kręcenie hula-hopem.

Mam nadzieję, że wytrwam w swojej walce i wkrótce pozbędę się cellulitu raz na zawsze.

Rimmel Apocalips - recenzja

Obok lakierów do ust Apocalips przechodziłam już wiele razy i za każdym razem moje spojrzenie przyciągały ich przepiękne kolory. Przed zakupem powstrzymywały mnie tylko bardzo złe recenzje tego kosmetyku. Ale kiedy tylko trafiła się promocja w rossmanie na wszystkie kosmetyki do makijażu, od razu pobiegłam po Apocalips z myślą, że jeśli okaże się rozczarowaniem to i tak nie stracę dużo. Zdecydowałam się na bardzo wyrazisty różowo pomarańczowy odcień – 501 Stellar.

Po przetestowaniu błyszczyka (nazwanie go lakierem do ust było podejrzewam jedynie chwytem reklamowym) zupełnie nie rozumiem skąd te wszystkie negatywne opinie. Ja go wręcz pokochałam i najchętniej kupiłabym wszystkie kolory.

A teraz trochę bardziej szczegółowo. Aplikacja jest bardzo wygodna. Błyszczyk ma standardowy jak dla błyszczyka pędzelek, jedyne co go wyróżnia to lekkie zagłębienie na środku, w którym gromadzi się błyszczyk. Podejrzewam, że chodziło z tym o to, żeby nie trzeba było wkładać pędzelka kilkakrotnie do buteleczki tylko od razu wyciągnąć odpowiednią ilość kosmetyku wystarczającą na jedną aplikację. Patent sprawdza się, faktycznie ilość błyszczyka na pędzelku zupełnie wystarcza na pomalowanie całych ust, ale i tak uważam ten wynalazek za zbędny. Błyszczyk nie zostawia smug, nakłada się równomiernie i ładnie pokrywa kolorem całe usta.

Trwałość. Jeśli nie jemy i nie pijemy to błyszczyk spokojnie utrzyma się na ustach kilka godzin. Co prawda po pewnym czasie znika efekt błyszczyka tzn. zanika lekki połysk, usta robią się bardziej matowe ale wciąż mocno pokryte kolorem (efekt jak po pomalowaniu ust szminką). Pigment na ustach utrzymuje się naprawdę długo. Uważam, że jak na błyszczyk, trwałość jest bardzo dobra.

Zapach. Błyszczyk r ma taki lekki szminkowy zapach (z tych raczej nieprzyjemnych) ale zapach jest na tyle słaby, że mnie osobiście nie przeszkadza a jestem przewrażliwiona jeśli chodzi o zapachy mazideł do ust.

Ogólnie nie przepadam za błyszczykami, zdecydowanie wolę szminki, ale myślę, że Apocalips rimmela ze względu na ilość zawartego w nim pigmentu jest fajną alternatywą dla szminki. Ja na pewno przetestuję kiedyś jeszcze  inne kolory, może dla odmiany jakieś bardziej stonowane.

Tak kolor prezentuje się na ustach:

Moja obecna pielęgnacja włosów

Jesień i zima to najgorszy czas dla naszych włosów – nie dość, że są osłabione to jeszcze plączą się od szalików i kołnierzy płaszczy czy kurtek, przez co przy rozczesywaniu wypada ich coraz więcej.

WCIERKI. Ja podczas jesienno zimowej pielęgnacji swoich włosów nastawiam się przede wszystkim na ich wzmocnienie, dlatego podstawą jest dla mnie regularne wcieranie różnych specyfików w skórę głowy. Poprzez różne specyfiki mam na myśli wyciąg z kozieradki (o którym wkrótce napiszę więcej) i od czasu do czasu Jantar. Kozieradkę wcieram dopiero trzeci tydzień i na razie trudno zauważyć jakiekolwiek efekty ale w tym przypadku chyba trzeba bardziej długotrwałego stosowania, żeby coś zaobserwować. Niestety wyciąg z kozieradki ma to do siebie, że nie pachnie zbyt pięknie. Pachnie jedzeniem, a dokładniej kurczakiem curry… Dlatego odradzam stosowanie go w ciągu dnia. Ja staram się wcierać kozieradkę codziennie wieczorem i do rana zapach już się ulatnia, ale kiedy myję głowę wieczorem i nie chcę żeby świeże włosy nasiąknęły mi tym specyficznym zapachem, wtedy jednorazowo zastępuję kozieradkę Jantarem.

Odżywkę do włosów Jantar stosuję już od kilku miesięcy z przerwami, moje włosy zareagowały na nią bardzo dobrze, pojawiło się bardzo dużo baby hair a włosy przestały się nadmiernie przetłuszczać. Nie chcę jednak przyzwyczaić swoich włosów zbytnio do Jantara w obawie, że kiedyś przestanie na mnie działać. Dlatego wytrwale wcieram kozieradkę i staram się sięgać po jantara jak najrzadziej, żeby wrócić do niego po kozieradkowej kuracji.

OLEJE. Jak już pisałam ostatnio, obecnie używam do włosów oleju z nasion dzikiej róży, który rewelacyjnie nawilża i wygładza włosy. Zauważyłam, że regularne olejowanie włosów sprawiło, że moje włosy w sezonie czapkowo-szalikowym w ogóle się nie elektryzują (a było to moją zmorą każdej zimy). Ostatnio po wielu eksperymentach odkryłam tez idealną dla swoich włosów mieszankę olejów: lniany, arganowy i olej z wiesiołka. Wszystkie oleje mieszam ze sobą w równych proporcjach (po łyżeczce każdego) i wcieram w suche lub wilgotne włosy na całą noc. Taka mieszanka nadaje moim włosom blasku i wygładzenia.

MYCIE. Póki co jestem wierna szamponowi dla dzieci Babydream, ma on delikatny skład, dobrze myje i jest niedrogi – czego więcej chcieć od szamponu? Prócz tego raz na tydzień lub trochę rzadziej robię sobie oczyszczającą mieszankę do włosów i skóry głowy – mieszam łyżeczkę glinki ghassoul z szamponem babydream i dokładnie wcieram ją w skórę głowy i na długość włosów.

ODŻYWKI. Po każdym myciu nakładam na włosy odżywkę obecnie Alterra granat i aloes , nie trzymam jej na włosach długo bo po prostu mi się nie chce ;). Oprócz tego przed rozczesaniem spryskuję włosy żółtą odżywką Gliss KurOil Nutritive, bez tego chyba nie udało by mi się ich rozczesać.

A tak wyglądają moje włosy:

Na zdjęciu wyszły trochę matowo, ale na żywo ładnie się błyszczą J. Poza tym mają straszny odrost, włosy farbowałam ostatnio grubo ponad rok temu , dokładnie już nie pamiętam kiedy, włosy na długości są też mocno rozjaśnione od słońca i ogólnie nie wygląda to tak jak bym chciała, ale nie chce już ich farbować. Kusi mnie trochę, żeby rozjaśnić końcówki rozjaśniaczem w spreju ale boję się, że strasznie je to wysuszy, wiec na razie się wstrzymuję. Włosy zazwyczaj mam związane w kucyk albo w kok i wtedy odrost nie rzuca się aż tak w oczy.

Maybelline Baby Lips Pink Punch - recenzja

Jako, że jestem wielką wielbicielką wszelkich balsamów do ust nie mogłam oprzeć się pokusie kupienia tak już osławionego Baby Lips. Balsamy te od niedawna dostępne są w Polsce i chyba wiele dziewczyn ma ochotę je przetestować, bo jak byłam w rossmanie, na półce pozostały zaledwie trzy sztuki. Dlatego też nie miałam wielkiego wyboru jeśli chodzi o zapach i kolor (tylko peppermint i pink punch), a że bardzo lubię kolor różowy, bez zastanowienia sięgnęłam po pink punch.

Po pierwszym wymazianiu nim ust byłam trochę rozczarowana – nie sądziłam, że balsam będzie nadawał ustom kolor. Później jednak uznałam to za jego zaletę a nie wadę, bo kolor nawet mi się spodobał – jest to bardzo delikatny, lekko cukierkowy róż. Jeśli chodzi o zapach, to kojarzy mi się z dzieciństwem i gumą „kulką” ;) – bardzo słodki, taki pudrowy.

Opakowanie jest bardzo kolorowe, niektórym może wydawać się tandetne, ale mnie się podoba. Poza tym jest bardzo wytrzymałe, zamarłam kiedy pierwszego dnia upadło mi na ziemię i byłam bardzo pozytywnie zaskoczona, że nic nie popękało. Sztyft jest bardzo twardy i myślę, że balsam będzie wydajny.

Teraz trochę o właściwościach pielęgnacyjnych kosmetyku, no a te niestety już tak nie zachwycają. Balsam nawilża usta ale nie jest to mocne nawilżenie. Nie poradzi sobie ze spierzchniętymi, popękanymi ustami, ale pomoże utrzymać w dobrej kondycji wypielęgnowane usta. Konsystencja balsamu nie jest tłusta i właściwie nie czuć go na ustach, a co najważniejsze - nie lepi się.

Nie wiem czy kupię go ponownie. Trochę kusi mnie przetestowanie innych wariantów kolorystycznych a w szczególności cherry me. Baby Lips nie jest drogi, kosztuje 9,90 zł., ale z drugiej strony za taką kwotę możemy już dostać balsam, który działa dużo lepiej, chociażby carmex czy blistex, ale trzeba przyznać, że nie mają one takiego uroku jak Baby Lips ;). 

Olej z nasion dzikiej róży

Olej z nasion  dzikiej róży tłoczony na zimno, otrzymywany jest w 100% z nasion róży piżmowej. Zawiera kwas trans-retinowy, kwas linolowy, kwas alfa-linolenowy, omega-6, omega-3 oraz witaminę A. Stymuluje regenerację tkanek, dlatego wykorzystywany jest na rozstępy, blizny, oparzenia oraz owrzodzenia skóry. Przeznaczony do pielęgnacji skóry dojrzałej oraz suchej.  Chroni przed wolnymi rodnikami, poprawia elastyczność skóry, regeneruje komórki, spowalnia procesy starzenia, zmniejsza powstawanie zmarszczek i redukuje blizny. Skuteczny w przypadku „kurzych łapek”, drobnych linii wokół oczu i ust, jak również w zmniejszaniu defektów spowodowanych działaniem słońca i wpływu środowiska.

Olej z nasion dzikiej róży stosuje się także w leczeniu suchej, łuszczącej, pękającej lub zniszczonej skóry. Wykorzystywany jest przy leczeniu łuszczycy, egzemy, plam pigmentacyjnych i blizn.

Posiada właściwości:

·         regenerujące
·         nawilżające
·         zmniejszające przebarwienia
·         wspomagające syntezę kolagenu
·         anti-aging
·         przeciwzapalne
·         ochronne
·         rozjaśniające
·         uelastyczniające
·         wygładzające zmarszczki
·         wzmacniające elastyczność włosów

Olej ma bardzo lejącą konsystencję, ma intensywny żółto pomarańczowy kolor, który mam wrażenie pozostawia na skórze lekko widoczny film. Zapach jest niezbyt intensywny i niestety nie jest to zapach kwiatów dzikiej róży tylko bliżej niezidentyfikowany oleisty zapach.

Na początku planowałam stosować olej na skórę twarzy głównie ze względu na jego właściwości regenerujące i nawilżające. Wciąż od czasu do czasu zdarza mi się stosować atre derm, który bardzo mocno wysusza skórę, dlatego szukałam czegoś typowo nawilżającego. Niestety olej nie spełnił tutaj moich oczekiwań, jego konsystencja jest bardzo lekka, nie jest to olej bardzo tłusty, szybko się wchłania a ja czuję, że moja skóra pod nim jest dalej sucha. Jeśli chodzi o stosowanie oleju na twarz to jednak bardziej odpowiadają mi oleje gęste, pozostawiające na twarzy cienką ochronną warstwę jak np. olej tamanu o którym pisałam TUTAJ.  Mimo to, zacznę go stosować regularnie pod oczy i sprawdzę jego właściwości wygładzające kurze łapki ;). Myślę, że olej z pestek dzikiej róży będzie dobry dla osób z cerą normalną lub lekko przesuszoną. Skórze zmasakrowanej kwasami raczej ulgi nie przyniesie.

Skoro olej nie sprawdził się na mojej skórze postanowiłam sprawdzić jak zareagują na niego moje włosy. I tak po kilkakrotnym zastosowaniu wydaje mi się, że zostanie on moim aktualnym faworytem jeśli chodzi i olejowanie włosów. Włosy po nim są gładkie i błyszczące, wyglądają na zdrowe i odżywione. Nakładam go na suche lub wilgotne włosy na całą noc i efekt jest bardzo fajny, włosy są nawilżone ale nie przetłuszczone, ogólnie rewelacja. Olej można też nałożyć na końcówki świeżo umytych włosów (odrobinę, malutką kropelkę), ładnie wygładzi włosy ale nie przetłuści ich i nie poskleja.

Olej do najtańszych nie należy, kosztuje około 25 zł. za 50 mililitrów, ale uważam, że wart jest przetestowania.

Kuracja ziołowa (skrzyp, pokrzywa i bratek polny) - moje wrażenia

Jakiś czas temu zaczęłam regularnie pić zioła – pokrzywę, skrzyp i bratka polnego w celu wzmocnienia włosów i poprawy kondycji cery. Zioła piłam przez 3 miesiące, na początku trzy razy dziennie, później dwa razy dziennie a w ostatnim tygodniu, sporadycznie - raz dziennie.

Wydaje mi się, że trzy miesiące regularnego picia ziół powinno dać już jakieś rezultaty, ale ja niestety nie bardzo je widzę. Miałam nadzieję, że zaczynając pić zioła wczesną jesienią uda mi się zapobiec osłabieniu włosów i ich nadmiernemu wypadaniu, które zawsze się u mnie pojawia o tej porze roku. Niestety włosy jak co roku zaczęły wypadać i nie widziałam, żeby zioła w jakimkolwiek stopniu hamowały ten proces a na tym zależało mi najbardziej. Muszę jednak przyznać, że zioła z pewnością przyśpieszyły wzrost włosów, nie mierzyłam ile dokładnie ich przybyło ale urosły tak długie, że aż zaczęły mi przeszkadzać.

Po około miesiącu picia ziół zauważyłam też wyraźne wzmocnienie paznokci, na tym akurat w ogóle mi nie zależało bo paznokcie zawsze miałam mocne.

Jeśli chodzi o cerę, to niestety efektów brak.

Dłuższe przyjmowanie ziół może doprowadzić do niedoboru niektórych witamin i głownie dlatego przestałam je pić. Po pewnym czasie wystąpiło u mnie częste pękanie kącików ust i pojawiły się białe plamki na paznokciach, nie wiem czy słusznie, czy nie ale objawy te przypisałam ziołom. Właściwie można by uzupełnić niedobory jakimś kompleksem witamin ale wydało mi się to trochę bez sensu, bo efekty ziołowej kuracji nie były aż tak spektakularne żeby kontynuować ją z równoczesnym łykaniem pigułek z witaminami. Staram się odżywiać w miarę zdrowo, nie mam żadnych problemów z odpornością, nie pamiętam nawet kiedy ostatnio miałam katar więc uważam, że przyjmowanie witamin jest w moim przypadku zupełnie zbędne.

Nie wykluczam, że po odstawieniu ziół stan moich włosów, cery i paznokci zauważalnie się pogorszy co będzie świadczyło o tym, że jednak działały bardziej niż mi się wydawało ;). Mam jednak nadzieję, że tak się nie stanie. Od tej pory stosuję zioła tylko i wyłącznie zewnętrznie.

Queen Helene 100% Cocoa Butter - recenzja

Masło Kakaowe w sztyfcie Queen Helene to kosmetyk, który leżał u mnie bardzo długo nieużywany bo nie mogłam znaleźć dla niego żadnego zastosowania. Najbardziej przeszkadzało mi nieporęczne opakowanie, które wygląda jak sztyft pomadki do ust ale to tylko pozory, masło faktycznie jest w sztyfcie ale nie jest on w żaden sposób wysuwany, wyciąga się w całości i z tego powodu używając kosmetyku musimy go trzymać za sztyft, który topi nam się w dłoni. Masło jest bardzo twarde, topi się pod wpływem ciepła, może się też kruszyć. Masło kakaowe ma właściwości mocno nawilżające i natłuszczające, dlatego myślałam, że może dobrze sprawdzić się na suchej skórze twarzy albo ust, niestety zapach kakao jest strasznie intensywny, dla mnie nie do zniesienia. Tak więc po pierwszym teście, masło wylądowało na długo w szufladzie. Później pomyślałam sobie, że można by nim smarować stopy i tutaj bardzo fajnie się sprawdziło. Masło dobrze nawilżało i wygładzało suchą skórę pięt i stopy wyglądały zauważalnie ładniej. I tak testując wciąż na nowe sposoby masło kakaowe w sztyfcie bardzo je polubiłam. Teraz często smaruję nim dekolt, ramiona i suchą skórę na łydkach, masło nawilża skórę dużo lepiej niż wszystkie oleje, które do tej pory stosowałam i nie jest przy tym bardzo tłuste. Szybko się też wchłania, dlatego można stosować je nawet w ciągu dnia. Opakowanie jest małe i można je nosić ze sobą w torebce. Na początku mojej przygody z masłem kakaowym myślałam, że nigdy go nie zużyje a teraz sztyft mi się już kończy a ja zastanawiam się jak będę dalej bez niego żyć ;). Gdyby tylko opakowanie było bardziej przemyślane… Dodam jeszcze, że masełko mimo małej gramatury (28 gramów) jest bardzo wydajne i nie kosztuje dużo bo około 9 zł.

Trendy na jesień/zimę 2013

Dzisiaj dla odmiany będzie post modowy o trendach na jesień/zimę 2013. Post może i trochę spóźniony bo jesień już w pełni a zima zbliża się coraz większymi krokami, ale lepiej późno niż wcale ;).

Jednym z największych hitów tego sezonu jest krata. Nieważne czy duża, drobna, kolorowa czy stonowana, w wydaniu eleganckim cy na luzie, w tym sezonie nosimy kratę w każdej wersji.

Ubrania inspirowane new look'iem stworzonym przez Diora w latach pięćdziesiątych to ukłon w stronę eleganckiej kobiecości. Spódnice z podwyższoną talią sięgające za kolano, czy rozkloszowane eleganckie płaszcze, to kreacje, których z pewnością nie powstydziłyby się nawet blondynki z filmów Hitchcocka.

Dla tych, którym klasyczna elegancja wydaje się zbyt poważna projektanci proponują ostry rockowy wizerunek. Ćwieki, kolce, łańcuchy, skóra, ramoneski, motocyklowe buty, zamki, sprzączki i dużo czerni - w tym sezonie możesz naprawdę zaszaleć z dodatkami.

W trendach na jesień/zimę 2013 nie mogło zabraknąć modnych już od kilku sezonów ubrań oversize. W tym sezonie stawiamy na duże, luźne płaszcze, wyglądające jak pożyczone od chłopaka albo te, w których chodziły chodziły nasze mamy dwadzieścia lat temu. 

Okrycia wierzchnie w soczystych, cukierkowych kolorach to zdecydowanie mój ulubiony trend tego sezonu. Odważmy się powiedzieć "nie" wszechobecnej szarości i załóżmy landrynkowy płaszcz, który rozjaśni nawet najbardziej pochmurny dzień.

W tym sezonie na nasze ulice powracają futra. Nosimy nie tylko te w odcieniach czerni, bieli, brązu i w zwierzęce wzory, ale też te bardzo kolorowe i pierzaste. Musimy tylko uważać, żeby nie upodobnić się do Wielkiego Ptaka z Ulicy Sezamkowej ;).

Henna Khadi orzechowy brąz - recenzja

Od jakiegoś czasu miałam w planach farbowanie mamie włosów ale albo zapominałam, albo nie miałam czasu i farbowanie się przekładało i bardzo dobrze się złożyło, bo jak zobaczyłam w jakim stanie są włosy mojej mamy, wiedziałam już, że farbowanie nie wchodzi w grę. Włosy mimo, że gęste były osłabione i bardzo mocno wypadały. Oczywiście zaproponowałam jej kilka swoich sprawdzonych sposobów na wzmocnienie włosów m.in. codzienne wcieranie odżywki jantar, ale jeśli chodzi o pielęgnacje włosów, moja mama jest bardzo leniwa i nawet poświęcenie dziennie 3 minut na wtarcie odżywki to dla niej za dużo. A włosy pilnie potrzebowały odświeżenia koloru, odrosty były już wyraźnie widoczne a siwych włosów przybywało. Dlatego postanowiłam poszukać alternatywy dla farby do włosów i tak znalazłam hennę Khadi.

Henna Khadi to farba ziołowa, sporządzona w 100% z naturalnych składników. Nie niszczy i nie osłabia włosów, a wręcz przeciwnie – wzmacnia je, odżywia i wyraźnie pogrubia.

Zanim zdecydowałam się na zakup,  poczytałam na różnych blogach i forach opinie i poprzeglądałam zdjęcia jakie dziewczyny wystawiały po farbowaniu. U niektórych efekt był bardzo widoczny a u innych prawie go nie było. Jednak żadna z nich nie narzekała na kondycję włosów po farbowaniu, wszystkie były zgodne co do pogrubiających włosy właściwości henny. Po dokształceniu się w tematyce henn do włosów, zamówiłam farbę Khadi. Zdecydowałam się na orzechowy brąz (naturalny kolor mamy to ciemny zimny brąz), nie chciałam, żeby kolor wyszedł za mocny i chciałam uniknąć czerwonych refleksów. Najbardziej obawiałam się tego, że farba nie pokryje siwych włosów. Sam producent radzi w celu pokrycia siwych włosów dwustopniowe farbowanie - najpierw za pomocą henny naturalnej Khadi (farbuje włosy na czerwono) a następnie wybranego odcienia brązu. Nie wiedziałam, czy efekt zafarbowanych henną włosów spełni moje (czy też raczej mojej mamy) oczekiwania, dlatego nie chciałam już na samym początku tracić pieniędzy na dwie henny (naturalną i brązową). Stwierdziłam, że zafarbuję włosy na orzechowy brąz i jeśli efekt będzie fajny, ale siwe włosy nie zostaną pokryte, to następnym razem dokupię jeszcze hennę naturalną i zrobię farbowanie dwustopniowe.

Do farbowania potrzebujemy: szklaną miseczkę, drewnianą łyżkę, wodę, grzebień do farbowania włosów, ręcznik do ochrony ubrania przed pobrudzeniem farbą, czepek foliowy albo woreczek, ręcznik lub czapkę, którą założymy na pokryte henną i foliowym czepkiem włosy (w celu ich ogrzania).

Przygotowanie: hennę wsypujemy do szklanej miseczki (ja wsypałam połowę opakowania - ok. 50 gramów) uważając przy tym żeby nie wdychać proszku i zalewamy wodą o temperaturze ok. 50 stopni (taką temperaturę ma woda, która jest gorąca ale już nie parzy) i dokładnie mieszamy, tak żeby pozbyć się grudek. Henna powinna mieć konsystencję gęstej śmietany, tak żeby nie spływała z włosów ale też żeby można ją było dobrze rozprowadzić na całych włosach. Niektóre kolory henny można zalać czarą herbatą albo kawą i zostawić przygotowaną mieszankę na 12 godzin przed nałożeniem na włosy, można też dodać trochę soku z cytryny i trochę czerwonej papryki. Kolor, który ja kupiłam jest chyba najprostszy w przygotowaniu i nie wymaga, żadnych specjalnych dodatków. Taką dobrze rozmieszaną hennę nakładamy na umyte, wilgotne włosy (włosy musza być umyte szamponem bez silikonów, ja dzień przed farbowaniem zrobiłam mamie oczyszczającą mieszankę z szamponu babydream i glinki ghassoul żeby oczyścić włosy z nawarstwionego silikonu) na 30 minut do dwóch godzin. Ja kazałam mamie trzymać ją na włosach dwie godziny dla uzyskania wyraźniejszego koloru, ale teraz myślę, że spokojnie można ją trzymać dłużej, nawet ze 4 godziny. Henna w miarę stygnięcia gęstnieje, dlatego po nałożeniu na połowę włosów musiałam dolać do miseczki trochę wody. Miałam moment, w którym myślałam że zrobiłam za mało mieszanki i będę musiała dorobić, ale na szczęście jakoś udało mi się ją rozprowadzić na całych włosach. Po nałożeniu henny założyłam na głowę foliowy czepek (dołączony do farby) a na niego starą, polarową czapkę i podgrzałam trochę głowę suszarką. Po dwóch godzinach dokładnie spłukałam włosy  i z niecierpliwością czekałam aż wyschną (nie można suszyć suszarką). Włosy po farbowaniu muszą odczekać  do najbliższego mycia co najmniej 24 godziny, najlepiej 48.

A teraz o efektach. Zaraz po farbowaniu, sam kolor włosów nie zmienił się bardzo, ale koloryt wyrównał się, kolor stał się bardziej głęboki a włosy były naprawdę pełne blasku. A co najważniejsze po siwych włosach nie pozostało ani śladu. Włosy wyglądają bardzo zdrowo i naturalnie.   

Włosy przed farbowaniem:

Włosy zaraz po farbowaniu:

Włosy następnego dnia rano:

Włosy umyte po 48 godzinach od farbowania:

Jak widać kolor po myciu trochę złagodniał a spodziewała się raczej przyciemnienia. Mimo to włosy wyglądają naturalnie, zdrowo i ładnie się układają. Jestem bardzo zadowolona z efektu i myślę, że pozostanę na jakiś czas przy hennie, bo po co niszczyć włosy chemiczną farbą, skoro można ją zastąpić dużo zdrowszą henną. Niestety na hennę mogą sobie pozwolić tylko te osoby, które farbują włosy na ciemne kolory. Szkoda, bo sama chętnie odświeżyłabym swój blond. Niby jest henna bezbarwna, która nie nadaje włosom koloru, tylko pogrubia je i wzmacnia (działa bardziej jak odżywka do włosów), ale w instrukcji zawarte jest ostrzeżenie, że może nadać cienkim, blond włosom zielonego odcienia, a tego chyba nikt by nie chciał...

Hennę mogę z czystym sumieniem polecić wszystkim brązowo, rudo i czarnowłosym kobietom, jest to naprawdę świetna alternatywa dla tradycyjnego farbowania. Henna nie niszczy włosów, dlatego jest też dobrą opcją dla osób, które nigdy ich nie farbowały z obawy przed zniszczeniem i osłabieniem. 

Nie wiem jeszcze jak jest z trwałością henny i jak często należało by powtarzać farbowanie. Ale będę obserwować włosy mamy i jak już wyrobię sobie zdanie na ten temat, na pewno o nim napisze.

Glinka Ghassoul - recenzja

Glinka Ghassoul to moja pierwsza glinka w proszku, do tej pory, od czasu do czasu stosowałam tylko gotowe maseczki z glinką. Glinkę kupiłam przy okazji zakupu czarnego mydła savon noir. Trochę skusił mnie opis marokańskiego rytuału Hammam, który wygląda mniej więcej tak: zwilżamy skórę, myjemy ją czarnym mydłem, które pozostawiamy na skórze około 5 minut, następnie nakładamy glinkę na kolejnych kilkanaście minut, spłukujemy i smarujemy się olejem arganowym. Olej miałam, mydło i tak planowałam kupić więc dodałam do koszyka i glinkę, planując przygotowanie małego domowego spa dla swojej skóry ;). Kiedy przyszły moje zakupy przystąpiłam do działania. Wszystko by było fajnie gdyby nie to, że cały proces jest straszliwie czasochłonny, najpierw mydło i czekanie, później glinka i znów czekanie a ja nie lubię siedzieć bezczynnie, tym bardziej, że jak już siedzę pod tym prysznicem, oblepiona glinką to jest mi po prostu zimno, nalanie wody do wanny też nie rozwiązuje problemu bo przecież nie mogę w niej siedzieć skoro schnie na mnie glinka… Mimo wszelkich komplikacji zrobiłam sobie kilka razy takie spa i tak sobie myślę, że glinka jest w nim raczej zbędna. Codziennie myje skórę ciała i twarzy czarnym mydłem, o którym pisałam tutaj i codziennie też smaruję się olejem (niekoniecznie arganowym, bo należy on raczej do tych droższych i smarowanie nim codziennie całego ciała wychodziło by trochę drogo, zamiast niego używam zazwyczaj oleju konopnego albo migdałowego) i taka pielęgnacja naprawdę służy mojej skórze.

Glinka teoretycznie powinna: nawilżać, redukować łuszczenie skóry, pomagać w walce z trądzikiem, oczyszczać, poprawiać wygląd skóry i ją rozjaśniać, zwiększać elastyczność, wzmacniać strukturę skóry, oczyszczać pory i usuwać martwy naskórek. A co robi tak naprawdę? Na pewno oczyszcza skórę i pory, które po jej użyciu są zauważalnie zwężone. Na pewno nie nawilża, wręcz bym powiedziała, że dość mocno wysusza, innych właściwości nie zauważyłam. I tak jak pisałam wyżej uważam, że stosowanie jej na skórę całego ciała jest zbędne, przecież rozszerzone i zanieczyszczone pory skóry to problem, który dotyczy raczej skóry twarzy, więc oczyszczanie glinką całego ciała nie jest konieczne, tym bardziej, że skóra po niej jest trochę przesuszona. Dlatego glinkę mogę polecić jako maseczkę oczyszczającą na twarz, bo w tej roli sprawdza się całkiem dobrze.

Z glinką przeprowadziłam jeszcze jeden eksperyment, o którym przeczytałam na jakimś forum tzn. spróbowałam umyć nią włosy. Efekt jak można było się spodziewać nie był najlepszy. Mimo nałożenia na włosy po myciu odżywki i jeszcze odżywki bez spłukiwania włosy były strasznie suche, całkowicie matowe i bardzo splątane, jednym słowem wyglądały naprawdę okropnie. Jedyny plus był taki, że włosy widocznie zyskały na objętości, ale co z tego skoro i tak musiałam je związać bo wyglądały jak siano... Eksperyment okazał się niestety nieudany ale może na innych włosach glinka w roli szamponu sprawdziła by się lepiej.

Skład glinki ghassoul to głównie krzemionka i magnez, oprócz tego aluminium, soda potas i tytan.

Teraz dla porównania testuję czarną glinkę z morza martwego i na pewno w krótce podzielę się moimi obserwacjami na jej temat.

Olej Tamanu – Skóra bez skazy?

Na olej tamanu trafiłam zupełnie przypadkiem, przeglądając półkę z kosmetykami Paese w drogerii. Opis zamieszczony na kartoniku, obiecujący „skórę bez skazy” sprawił, że nie mogłam przejść obok niego obojętnie i nie przetestować J

Oto co pisze o nim producent: Olej o właściwościach gojących, antybakteryjnych, antyoksydacyjnych oraz regenerujących skórę. Olej powstał w wyniku tłoczenia na zimno pestek z owoców drzewa tamanu pochodzącego z ekologicznych upraw tropikalnych rejonów południowej Azji, Afryki oraz wysp Pacyfiku. Jest bogatym źródłem nienasyconych kwasów tłuszczowych (NNKT). Pomimo gęstej, tłuszczowej formy, wchłania się dobrze w skórę, dając poczucie nawilżenia, uelastycznienia i odżywienia. Olej posiada naturalny korzenny intensywny zapach. Przeznaczony do pielęgnacji skóry tłustej, trądzikowej, mieszanej, dojrzałej, zniszczonej, z problemami skórnymi.

Olej ma bardzo gęstą konsystencję, która pod wpływem niskiej temperatury zmienia formę na praktycznie stałą, dlatego nie można trzymać go w lodówce bo zupełnie uniemożliwiłoby to jego użycie. Kolor jest bardzo intensywny, ciemno zielony a zapach? No cóż… do najprzyjemniejszych nie należy, jest bardzo charakterystyczny i intensywny, według mnie taki trochę orzechowo błotny ;). I niestety utrzymuje się on na skórze dość długo, ale dla mnie nie jest jakoś szczególnie drażniący i myślę, że można do niego przywyknąć a nawet go polubić. Buteleczka oleju (malutka, zaledwie 15 ml.) zaopatrzona została w bardzo wygodną pipetkę, dzięki której aplikacja jest bardzo wygodna. Olej mimo bardzo małej pojemności  jest wydajny, stosując codziennie, dwa razy dziennie przez 3 tygodnie nie zużyłam nawet połowy buteleczki. Na posmarowanie całej twarzy potrzebuje 4 krople oleju (po jednej na policzki, podbródek i czoło), na dzień staram się nawet jeszcze bardziej zminimalizować ilość olejku, bo na niego nakładam jeszcze krem z filtrem i nie chce się nadmiernie błyszczeć. Olej wchłania się dobrze i można go spokojnie używać pod makijaż. Trzeba uważać, żeby olejek nie dostał się do oczu bo strasznie szczypie.

A teraz trochę o działaniu. Olej tak jak już wspomniałam stosuję codziennie od trzech tygodni (rano i wieczorem). Moja cera ma się dobrze, powiedziałabym nawet, że jak na mnie bardzo dobrze. Olej mimo swojej gęstej konsystencji nie zapycha. Efekty działania oleju zaczęłam zauważać po około dwóch tygodniach jego stosowania. Moja cera zaczyna się wyraźnie wygładzać, jest dobrze nawilżona (nawet mimo okazyjnego stosowania atre dermu), nowe niedoskonałości przestały się pojawiać a stare wyraźnie znikają. Poprawa jest na tyle widoczna, że przestałam używać na co dzień podkładu (tylko korektor pod oczy i na drobne zaczerwienienia i puder sypki). Czyżby olej tamanu faktycznie mógł mi zapewnić skórę bez skazy? Efekty, które widzę sprawiają, że coraz bardziej w to wierzę. Mam nadzieję, że z czasem w końcu uzyskam wymarzony efekt.

Ze wszystkich sposobów na walkę z niedoskonałościami skóry olej tamanu jest na pewno najbardziej naturalny i najmniej inwazyjny, dlatego polecam, sprawdźcie same, nic bardzo złego nie powinien zrobić (chociaż myślę, że niektórych może zapychać) a może pomóc.  

Mydło Savon Noir - recenzja

Od pewnego czasu dążę ku całkowitemu przerzuceniu się na naturalną pielęgnację skóry i powoli eliminuję ze łazienki drogeryjne kosmetyki. Żelu pod prysznic nie używam już od bardzo dawna, zamiast tego stosowałam różne mydła (biały jeleń, mydło z koziego mleka, stiefel itd.), które mimo prostego składu też nie były do końca naturalne, dlatego chcąc wypróbować coś jeszcze bardziej naturalnego zamówiłam mydło Savon Noir, w którego skład wchodzą jedynie zmiażdżone czarne oliwki.

Mydło nie ma typowej mydlanej formy, zamiast kostki, zapakowane jest w słoiczek. Savon Noir ma bardzo gęstą konsystencję, która trochę przypomina smar albo inną gęstą maź. Kolor jest ciemny, ciemnobrązowy odrobinę zielonkawy. Pachnie bardzo charakterystycznie, niektórzy mogą nawet uważać, że śmierdzi ale mnie ten zapach zupełnie nie przeszkadza. Po spłukaniu mydła, zapach nie pozostaje na skórze. Na początku stosowanie może wydawać się trochę kłopotliwe, mydło nie zawiera żadnych konserwantów i trzeba uważać, żeby do słoiczka nie dostała się woda, dlatego idąc pod prysznic trzeba sobie nałożyć np. na miseczkę taką ilość mydła jaką zużyjemy. Ja początkowo miałam z tym problemy, zawsze nakładałam więcej niż było potrzebne, wystarczy naprawdę niewielka ilość żeby umyć całe ciało.

A jak stosować? Mydło pod wpływem wody zmienia swoją mazistą konsystencję na delikatną emulsję, nie pieni się. Można je stosować jako tradycyjne mydło, czyli po prostu wmasować w wilgotną skórę i spłukać. Można też rozsmarować cienką warstwę mydła na delikatnie wilgotną skórę i pozostawić na kilka minut a następnie  użyć specjalnej rękawicy do peelingu, ja takiej nie mam więc używam zamiast tego szorstkiej gąbki, która też sprawdza się całkiem dobrze. Mydło pozostawione na skórze kilka minut działa jak peeling enzymatyczny, skóra jest bardzo dobrze oczyszczona i wygładzona. Na początku byłam sceptyczna wobec stosowania savon noir jako peelingu bo nigdy nie byłam zadowolona z działania jakiegokolwiek peelingu enzymatycznego. Dlatego bardzo się zdziwiłam kiedy okazało się, że savon noir faktycznie działa, odkąd zaczęłam go używać nie stosuję już żadnych peelingów, ani do ciała ani do twarzy bo nie ma takiej potrzeby.

 

Mydło savon noir wyraźnie poprawiło kondycję mojej skóry, która stała się bardziej gładka, nawilżona i oczyszczona. Savon noir jest moim dotychczasowym ideałem jeśli chodzi o mycie i oczyszczanie skóry i wątpię, żeby to się kiedyś zmieniło. 

Balsamy do ust i pomadki ochronne - przegląd

Bardzo lubię malować usta szminką, a że każda szminka podkreśla suche skórki a czasem jeszcze dodatkowo je wysusza, niezbędne jest utrzymanie ich w idealnej kondycji . Ponadto za oknem jesień już w pełni i warunki atmosferyczne zmuszają nas do bardziej intensywnej pielęgnacji ust, dlatego zawsze mam pod ręką balsam, lub pomadkę ochronną. A oto kilka z nich i moje spostrzeżenia na ich temat:

Carmex. Nie ważne czy to lato czy zima, carmex jest ze mną nieprzerwanie od kilku lat. Miałam już każdą jego formę (słoiczek, sztyft, tubka) i każdą wersję zapachową. Jednak moim faworytem pozostaje klasyczny carmex w sztyfcie. Balsam świetnie nawilża i natłuszcza usta, a co najważniejsze naprawdę je leczy. Wystarczy jeden dzień regularnego smarowania żeby doprowadzić do porządku spękane, wyschnięte usta. Niektórym osobom pomaga nawet w leczeniu opryszczki, sama nie mogę wypowiedzieć się na ten temat, bo opryszczki nigdy nie miałam ale na pewno pomaga w leczeniu pękających kącików ust, a jego regularne stosowanie zapobiega temu problemowi. Niestety w ostatnim czasie zauważyłam, że moje usta trochę się na niego uodporniły i nie działa już na nie tak dobrze jak kiedyś, dlatego chwilowo go odstawiłam i zaczęłam poszukiwania czegoś, co godnie go zastąpi.

Pomadka ochronna Oeparol. Pomadka trafiła w moje ręce podczas zakupów w biedronce, nie miałam akurat przy sobie żadnej pomadki a cena była bardzo kusząca (3.50 albo 4 zł., nie pamiętam dokładnie). Pomadka ma ładny zapach i żadnych innych zalet. Sztyft jest dość miękki i pomadka złamała mi się już następnego dnia, ale wciąż nakładałam ją palcem. Oeparol ani nie nawilżył moich ust, ani nawet dobrze ich nie natłuścił ale za to nieprawdopodobnie je wysuszył… Pomadka doprowadziła moje usta do tragicznego stanu i nawet carmex nie był w stanie go poprawić. Oeparol nie sprawdził się u mnie i nigdy więcej nie chcę mieć z nim nic wspólnego ;).

Equilibra, Aloe stick labbra (Aloesowy sztyft do ust). Po tej pomadce spodziewałam się wiele dobrego, niestety nie sprostała moim oczekiwaniom. Nie mówię, że jest zła bo krzywdy nie robi i trochę nawilża, ale nie w wystarczająco. Pomadka ma twardy sztyft, który nie łamie się i nie odkształca. Zapach jest przyjemny, pachnie bardzo delikatnie, odrobinę słodko. Na ustach pozostawia bardzo cienką, aksamitną warstwę. Pomadka sprawdzi się jako produkt mający za zadanie jedynie podtrzymanie dobrej kondycji ust. Jeśli jednak usta są spękane, wysuszone, mają odstające skórki, to sztyft Equilibra niewiele im pomoże. Jego dużym plusem jest na pewno dobry skład bez silikonów, parafiny i wazeliny. W składzie znajdziemy między innymi aż 20% aloesu, olej rycynowy, wosk pszczeli, olej jojoba i olej roślinny. Cena w stosunku do jakości produktu też nie jest zachęcająca – około 12 zł.

Blistex MedPlus. Sztyft Blistex jest dla mnie godnym zastępcą carmexu. Konsystencja, zapach i kolor są właściwie podobne. Blistex jest odrobinę bardziej miękki i nie pozostawia aż tak intensywnego uczucia chłodzenia jak carmex. Sztyft ma słodki smak i zapach. Przede wszystkim balsam bardzo dobrze regeneruje naskórek, wystarczy kilka aplikacji i usta stają się wyraźnie bardziej nawilżone i gładkie. Balsam dobrze rozprowadza się na ustach, nie lepi się i długo się utrzymuje, dzięki czemu nie trzeba powtarzać aplikacji co pół godziny. Można nałożyć zarówno cienką jak i grubą warstwę (nie czuje się go na ustach, nie drażni tak jak niektóre balsamy). Wydaje mi się, że blistex na długo pozostanie moim ideałem wśród kosmetyków do pielęgnacji ust. Sztyft wyraźnie pielęgnuje i chroni usta, szybko przynosząc zauważalne i wyczuwalne efekty.

Flos Lek pmadka ochronna do ust z masłem karite. Pomadka podobnie jak wyżej opisany sztyft aloesowy sprawdzi się jedynie na dobrze wypielęgnowanych ustach. Odrobinę natłuszcza usta, ale efekt jest tylko chwilowy, bo błyskawicznie znika z ust, przez co trzeba jej używać dosłownie co chwilę, a to nie wpływa korzystnie na jej wydajność. Pomadka jest bezsmakowa o delikatnie słodkim zapachu. Nie kosztuje dużo, bo około 6 zł., ale cudów niestety nie zdziała. Jej właściwości regeneracyjne i łagodzące są właściwe żadne. Nie likwiduje uczucia piekących ust a przede wszystkim w ogóle ich nie nawilża, dlatego nie poradzi sobie z mocno wysuszonymi ustami.

Nivea Lip Butter (masło do ust). Masełko do ust kupiłam ze względu na bardzo fajnie wyglądającą puszeczkę. Mam wersję wanilia&makadamia, zapach jest bardzo intensywny, słodki, jak dla mnie bardzo ładny i przyjemny. Opakowanie mimo, że bardzo ładne jest niestety zupełnie niepraktyczne. Masło ma miękką, kremową konsystencję i trochę białawy kolor, który jest odrobinę widoczny na ustach, niektórym może to odpowiadać, ale ja nie lubię mieć na ustach widocznego białego filmu. Właściwości nawilżające i pielęgnujące są znikome. Z moimi bardzo wymagającymi ustami nie robi ono nic dobrego, ale nic złego też, więc nie jest najgorzej. Tłusta konsystencja masełka odrobinę chroni przed wiatrem i mrozem, ale szybko znika z ust a częsta aplikacja (zwłaszcza poza domem) ze względu na niepraktyczne opakowanie może być uciążliwa. Piękny zapach i ładne opakowanie zachęcają do stosowania masełka, ale to zdecydowanie za mało zalet, żebym kupiła je ponownie.